วันเสาร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ตลอดเวลาที่ฉันรอคอย สุดท้ายฉันก้อได้รู้ว่าแท้จริงแล้วมันคือความเจ็บปวด นี่หรือคือสิ่งที่ฉันรอมายาวนาน
ทำไมนะ สิ่งนี้ถึงได้เกิดขึ้นกับฉัน ทั้งๆที่สิ่งนี้ฉันเองไม่เคยทำกับใคร ทำไมหนอมันถึงต้องมาเจอ

วันอาทิตย์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2552

พอกันที่กับการรอคอย
คอยทำไมในเมื่อไม่ได้อะไรกลับคืนมาเลย

วันอาทิตย์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2552


การรอคอย คือระยะเวลาหนึ่งแต่ไม่ตลอดไป บางครั้งมันก็อาจจะผ่านไปโดยที่ไม่ได้อะไรกลับคืนมาก็ได้

มันอาจจะทำให้เราคิดสิ่งใหม่ๆก็ได้

วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

การรอคอย ที่คอยกับการไว้ใจ คอยกับการรักใครสักคนแล้วให้เขารักเราตอบ
คอยความเชื่อใจที่เรามีให้เขาตลอดมาแต่ไม่เคยรู้เลยว่าเราจะได้สิ่งนั้นตอบแทนมาหรือไม่
รอคอยความห่วงใยจากคนไกลสักคน รอคำว่ารักที่มั่นคงเนิ่นนาน มาเก็บไว้ในใจตราบนานเท่านาน

วันพุธที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

เวลาของคนที่บอกให้รอ กับเวลาของคนที่ตั้งใจรอ
มันมีค่าไม่เท่ากันจริงๆ

วันอาทิตย์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2552


ถึงเวลาแห่งการรอคอยจะเนิ่นนานเพียงใดแต่บางคนก็ไม่อาจจะทิ้งมันไปได้เลย

มันเป็นการรอคอยที่มีเหตุผล หรือบางครั้งมันก็เป็นการรอคอยที่ไร้เหตุผลก็เป็นได้

แต่ยังไงยังไงมันก็คือการรอคอย คอย คอยให้บังเกิดแต่สิ่งที่ดีๆทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่ามันจะเกิดขึ้นมา

หรือไม่

วันอังคารที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2552

และแล้ววันนี้เราก็มาเจ มาเจอกับการ รอ คอยที่เราไม่เคยต้องการ ไม่ต้องการพบเจอ
แต่การรอคอยครั้งนี้ มันอาจจะทำให้เรามีเรื่องดีๆเข้ามาก็ได้ ทำไงอ่ะเราต้องรอมันไหม หรือว่าเราจะเข้าไปหามันเอง